De schipper en de politicus!

Het zal je niet ontgaan zijn, gisteren waren er verkiezingen voor de waterschappen en provincies. Die laatste bepalen op hun beurt wie er zitting krijgt in de Eerste Kamer. Daar is veel te winnen en te verliezen dus tout politiek Den Haag liet zich weer eens in het land zien voor de gebruikelijke zieltjeswin campagnes. Op bijna alle TV kanalen was er wel een politicus die even zijn/haar minute of fame wilde pakken en de wildplakkers van de diverse campagneteams hebben met grote overgave alle dorpen en steden volgeplakt met hun partijpropaganda. Tja.... en dan de conclusie van dit alles?

Wat zijn nou de verschillen tussen een schipper en een politicus?

Om enige conclusies te kunnen trekken over het verkiezingscircus moeten we eerst naar onszelf kijken. Wij zijn Happy Sailors, wij hebben een bootje en zijn roerganger. Wij zijn Schippers, Happy Schippers. Waarin verschillen wij als schipper zijnde van een politicus?! We gaan dit verhelderen middels een casus. Stel nou dat: jij schipper bent op een driemaster zeilschip met 10 bemanningsleden aan boord.... kan best, hoe ziet de vergelijking met de politiek er dan uit?

Het schip (lees land) verzeilt in een onaangekondigde zeer snel opgekomen zware storm!

Niet leuk, een plotseling hogedruk gebied met als gevolg een spontane zware storm die geen meteoroloog heeft kunnen voorspellen. Het schip wordt overvallen en heeft het zwaar. Ze verliest 2 masten en 9 van de 12 zeilen en weet al 'hinkend' de veilige haven te bereiken. Een schipper stelt dan: 'We hebben geluk gehad en moeten in het vervolg zorgen dat we zwaardere verstaging hebben en sneller de zeilen kunnen reven, zo doorstaan we de storm beter zonder verlies van mast en zeilen'. Voor ons schippers een helder en logisch betoog. Een politicus legt het als volgt uit: 'Oké, we zijn 2 masten en 9 zeilen kwijt, gelukkig viel dit te verwachten in het geval van een plotselinge storm en hadden we ook 3 masten en 10 zeilen kunnen verliezen. We nemen dit verlies mee en proberen bij de volgende storm het verlies te beperken tot 2 masten en 8 zeilen'. Het verschil tussen de schipper en de politicus is groot. De schipper erkent zijn geluk en neemt maatregelen om bij een volgende storm veilig en averijloos de haven te kunnen bereiken. De politicus stelt het verlies vast, ontkent indirect zijn eigen onkunde en kondigt vervolgens halve maatregelen aan.

De koers van het schip (lees land) gaat over onbekende wateren!

Ook zo herkenbaar. Je maakt een mooie tocht met je schip in een vaargebied waar je nog nooit bent geweest. De schipper bekijkt de kaart, het kompas en zijn GPS en bepaalt de koers. De bemanning krijgt orders en het schip vaart richting einddoel. Een politicus pakt het anders aan. Deze vraagt de stuurman om advies, de navigator om een koers, de dekknecht waar toch het kompas gebleven is, laat de bootsman onderzoeken hoe de bemanning het zou willen en belegt een vergadering om dit alles te bespreken. Het schip ligt stil in het water. De politicus ziet dit overigens niet als probleem, hij heeft immers de juiste procedures gevolgd. Het verschil tussen de schipper en de politicus is nu nog duidelijker. Een schipper handelt een politicus babbelt.

Waar zullen we met het schip (lees land) eens heen varen?

Hier wordt het lastig! Een schipper bepaalt immers waarheen de koers voert. Een schip is geen democratie. De schipper kiest Barbados uit als bestemming en klaar. Een politicus vraagt dit aan de bemanning. 'Meeste stemmen gelden', roept hij nog onnozel. Er wordt 3 x Barbados geroepen, 1 x IJsland, 1 x Paaseiland, 2 x Zwitserland, 2 x Heerhugowaard (kunnen ze gelijk even bij tante Bep op de koffie) en 1 x Nieuw Zeeland. De politicus denkt na..... 3 bemanningsleden willen naar Barbados, 7 bemanningsleden willen dat niet. De schipper is inmiddels al het zeegat uit, de politicus (bang het grote electoraat van 7 bemanningsleden te verliezen) schrijft een nieuwe stemmingsronde uit in de hoop de crew meer op 1 lijn te krijgen....... Dit gaat zo een tijdje door. Vervolgens kiest hij toch maar voor Barbados waardoor 7 bemanningsleden zich gepasseerd voelen en hun werk slecht doen. Bij de eerste de beste storm verliest het schip 2 masten en 9 zeilen. De schipper zit dan inmiddels met zijn crew op het strand met een lekkere cocktail in de hand.

Het schip (lees land) heeft onderhoud nodig!

Nog eentje dan. Het schip heeft onderhoud nodig, schilderwerk, een motorrevisie en nieuwe stagen. De schipper inventariseert wat er gedaan dient te worden en gaat met de bemanning aan de slag. Hij zet de lijnen uit en zorgt ervoor dat het schip de komende jaren weer veilig het water op kan. Een politicus doet dit anders. Eerst vraagt hij de bemanning om geld (belasting) om het schip te kunnen onderhouden. Vervolgens schrijft hij een aanbesteding uit waar tal van mensen zich maandenlang over kunnen buigen. Daarna gaat hij uitvoerig vergaderen over het budget, de aanbesteding en zoekt hij andere politici die toevallig ook hun schip moeten renoveren. De schipper is dan al klaar en is alweer bezig met de volgende reis. De politicus is helaas teveel geld kwijt aan de aanbesteding en alle vergaderingen eromheen en dient te bezuinigen op het onderhoud. Dat maakt de politicus niet uit, zijn termijn van 4 jaar is halverwege voorbij en de problemen die er zouden zijn op het schip na zijn ambtstermijn zijn niet zijn problemen, toch?! Het schip wordt een beetje opgelapt en...... verliest in de eerste de beste storm.... inderdaad: 2 masten en 9 zeilen.

Een schipper stuurt en gaat, een politicus verstuurt, praat en vergaat!

De moraal van dit verhaal? Een schipper neemt zijn verantwoording en bereidt zich goed voor, bepaalt een koers en gaat, waar nodig handelend optredend. Een politicus luistert naar iedereen en daardoor blijft niemands boodschap hangen, hij praat met iedereen waardoor niemand direct actie onderneemt, hij laat zijn koers bepalen door andere factoren en aarzelt, en aarzelt nog een keer, vergadeert er nog een keer over om daarna.... te aarzelen en uiteindelijk te vergaan. Dat vergaan is overigens voor een politicus minder erg dan voor een schipper. De politicus springt overboord, roept dat hij zijn politieke verantwoordelijkheid neemt en vaart weg op een ander toevallig voorbij varend schip. Een schipper die vergaat gaat ten onder met zijn schip...... en daarom zorgt hij er beter voor dan een politicus ooit zou doen.

Overigens hebben wij in dit verhaal de schipper en politicus steeds in de 'HIJ' vorm betitelt, dit kan uiteraard ook prima in de 'ZIJ' vorm. Prachtvoorbeeld is Minister Schippers (dat is een zij en een politicus en geen schipper, al doet de naam dat wel vermoeden), zij betichtte iedereen voorafgaand aan de verkiezingen van het zwart maken van haar partij. De media, andere partijen en wellicht zelfs de Illuminati, iedereen had het op haar 'schip' voorzien..... Dat zijzelf en haar bemanning door alle foute koersen, onderhoud en wat al niet meer 2 masten en 9 zeilen onderweg waren verloren..... Tja: daar had de politicus schipper(s) geen ogen voor..... de juiste procedures waren immers gevolgd.

Een echt bestuurder (lees schipper) VOLGT geen procedures maar BEPAALT zelf een goede koers!

Door:

André Miedema

Uitgever Happy Sailor Magazine